ماه شعبان در شُرُف انقضاست؛ باید به استقبال ماه مبارک رمضان برویم.
بر اساس ادعیه و روایات، اول سال برای اهل سیر و سلوک، اول ماه رمضان است.
اهل سیر و سلوک خود را از اکنون برای این ماه آماده می‌کنند، و آخر ماه شعبان را پایان سال اخلاقی و معنوی خود می‌دانند.
اگر جناب حافظ گفت:
ماه شعبان مده از دست قدح کاین خورشید
از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد
یعنی فرصت محدود است!
همان‌طور که تاجری در پایان سال مالی، سود و زیانش را محاسبه می‌کند، ما نیز باید در پایان سال اخلاقی و اعتقادی خود، اعمالمان را بررسی کنیم.
در دعاهای شعبان آمده است:
«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»
خدایا! اگر تاکنون مورد لطف و آمرزش تو نبوده‌ایم، از این پس ما را بیامرز.
آیت الله جوادی آملی/ پیاده سازی سخنرانی/ درس اخلاق؛ ۱۳۹۳/۰۳/۲۳