مرا آفرید آن که دوستم داشت

استاد بزرگواری داشتم که در نوجوانی مرا نصیحتی نمود و در ضمن سخن، مثالی زد و گفت: شیطان که به سراغ انسان می‌آید، مانند کسی است که یک قرقرۀ بزرگ نخی را برای انسان می‌آورد. اگر سر نخ را در دست گرفتی و کشیدی، تا قیامتباید بکشی. ولی اگر رها کردی، چون شیطان متکبر است، ناراحت می‌شود و می‌رود. «الشیطانُ اذا عُصِیَ لم یعد»؛ شیطان وقتی نافرمانی شود، باز نمی‌گردد. البته گاهی از دور نگاه می‌کند که ببیند آیا شخص، متزلزل است تا برگردد؛ ولی اگر محکم به دهانش زده شود و نافرمانی شود، مأیوس می‌شود.

استاد فاطمی‌نیا/ نکته‌ها از گفته‌ها/جلد دوم/ص. ۱۳۳

از کانال حرف حساب ( +)

می‌دانی عزیز جان، لطیف جان، گفته‌ای خودت خلقمان کردی و زیر و بم سستی و سفتی ما را بلدی. من سر چیزی که ادعایی هم درش نداشتم سرنخ را گرفتم. کمکم کن که تا قیامتمرا نکشد.